COP Model เก้าอี้สามขา

    ราชการเราหวังไว้มากว่า จะใช้ ชุมชนนักปฏิบัติ (Community of Practice : COP) เป็นเครื่อมือสำคัญอย่างหนึ่งในการใช้ KM และพัฒนาบุคคลากรให้รูจักทำงานเป็นทีม และเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ ซึ่งจะทำให้องค์กรของเราเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ (Learning Organization : LO) แม้ว่าอาจจะฟังดูอุดมคติไปหน่อย แต่หากคนในองค์กรมีลักษณะอย่างที่ว่าเกินกว่าครึ่งหนึ่ง ก็น่าจะทำให้การเป็น LO ไม่ไกลเกินเอื้อม

    อ.ประพนธ์ ผาสุขยืด แห่ง สคส. ได้เสนอแนวคิดของ COP Model "เก้าอี้สามขา" ซึ่งเป็นการเปลี่ยนผ่านจากโมเดลปลาทูที่เรารู้จักกันดี ว่า หากเราสามารถสร้าง COP ให้เกิดขึ้นในองค์กรอย่างแท้จริง โดยเนียนอยู่ในเนื้องานแล้ว ทฤษฎี KM อะไรที่ว่าเข้าใจยาก เช่น The Fifth Discipline ของ Peter Senge ก็อาจไม่จำเป็นเลย อาศัยเพียงใจและวัฒนธรรมองค์กรที่เหมาะสมก็น่าจะเพียงพอแล้ว ซึ่งผมก็ค่อนข้างจะเห็นด้วยกับอาจารย์นะครับ เหมือนกับว่าเมื่อผมได้อ่านแผนการจัดการความรู้ของบางหน่วยแล้ว มันเอียน มันงง ผมว่าการจะให้คนหมู่มากทำอะไรร่วมกับเรา น่าจะทำให้มันเข้าใจง่ายๆ แบบหลักการ "KISS - Keep It Simple and Stupid" ทำมันให้ง่ายและโง่เข้าไว้ (คนฉลาดๆ อย่างพวกเราจะได้เข้าใจง่ายๆ ไงครับ อิอิ)